Kom binnen in het huis van El Pintor
waar je mag:
klimmen
springen
zwemmen
snoepen
schilderen
schaatsen
knoeien
koken
glijden
vliegen
vissen
varen
Door El Pintor, (
de schilder)
El Pintor is de schrijversnaam van het echtpaar Jacob Kloot en Anna Galinka Ehrenfest
Uitgave van Variété - Amsterdam, 1943
K 288
Drukker van Leer - Amsterdam
Toy-Land series
Jacob Kloot, kunstschilder, geboren te Amsterdam op 20 september 1916, trouwde in 1941 met de van afkomst russische Anna Galinka Ehrenfest (1910-1979), die hij ontmoet had op de Nieuwe Kunstschool te Amsterdam. Het echtpaar had geen kinderen. Zij woonden in Amsterdam. Hij was kunstenaar, uitgever en eigenaar van 'Corunda' op de Keizersgracht. Omdat hij Joods was maakten zij kinderboeken onder de schrijversnaam 'El Pintor', zo verbergend dat zij een duo waren. Jacob Kloot was betrokken bij hulp aan onderduikers. Hij zorgde voor faciliteiten voor bijeenkomsten van illegale werkers, onder meer door het huren van woningen. Het eerste boek dat werd uitgegeven in 1941, "El Pintors Toverboek van 1001 nacht", werd een succes. Later werden zij zo succesvol, dat Corunda's boeken tijdens de oorlog, ook naar Duitsland werden geëxporteerd. Toen Jacob en Galinka een huis kochten, werd Jacob als Jood geïdentificeerd. Hij werd op 30 mei 1943 in Leiden opgepakt en via de strafgevangenis in Scheveningen en Westerbork naar Sobibor op transport gesteld. Waar hij op 2 juli 1943 overleed.
Andere boeken van 'El Pintor':
1941 - El Pintor's toverboek van 1001 nacht
1941 - Het schilderijenboek, stadsgezichten, landschappen en stillevens samenstellen
1942 - Flora bloemenstalletje: allerlei spelen met bloemen uit bos, veld en tuin, sloot, wei en duin
1942 - Rommel Jan
1943 - El Pintor's reizen, Matsa Boemi op de Tafelberg
1943 - El Pintor's reizen, Wat Hassan zag
1943 - El Pintor's kleurenboek om te kijken, om te kleuren, om te lezen, om te leren
1943 - El Pintor's dierenparadijs: allerlei spelen met wilde dieren
1943 - El Pintor's speelboek van Roodkapje, Duimeliesje, Assepoes
1943 - Eerste en Laatste
3 Fragmenten uit het boek:
"Ja, het staat er: kom binnen! En de deur is open. Zullen we?" vraagt Rik. Haar tweelingbroertje Mik knikt van "ja", want hij is erg nieuwsgierig. Hoe zou dit huis er wel van binnen uitzien? Een huis zonder ramen..... Een beetje bang zijn ze toch wel en voorzichtig sluipen ze achter elkaar naar binnen. Het is er pik-donker. "Boem", de voordeur klapt dicht en het licht gaat aan. Verbaasd staren de kinderen in een geweldige ruimte.
"Wat groot is het hier, had jij dat gedacht?" roepen ze tegelijk.
"O, o, er komt geen eind aan die tegelvloer! En al die bomen.... het lijkt wel een bos! Wat een raar huis!"
"Héé, daar heb je nog meer kinderen. Wat leuk!" Verheugd rennen Rik en Mik op die kinderen af. Die zijn ook blij, want ze hollen even hard Rik en Mik tegemoet....
Pats! Wat is dat? Glad, hard en koud. Een glazen muur?
"Welnee, een spiegelmuur," ontdekt Mik. "Dat zijn wij zelf in de spiegel!" Lachend drukken de kinderen hun neusjes tegen de spiegel-neusjes en nu gebeurt er iets heel vreemds.....
Nu ziet Rik iets dat haar heel erg aantrekt: een zandbak met vormpjes en een klein zwart oventje staat er bij!
"Ik ga taartjes bakken," daar is ze erg knap in. Ze maakt ieder taartje anders: met slagroom, met rose erop en ook met kersjes en groene balletjes, want ze vindt van alles in de bak. Het oventje brandt echt en het ruikt lekker naar chocola en korstjes. Daarna is Rik zó bezig met het zetten van kleine bordjes op een geruit kleedje, dat ze niet merkt hoe het Konijn aan komt lopen en van de gebakjes proeft! Want taartjes van dit zand kun je echt opeten, ze zijn zelfs bijzonder lekker!
Ook het muisje wil een hapje en een vogeltje gaat op Rik's hand zitten en kijkt haar vragend aan.
"Wacht even," zegt Rik, "ik dek voor jullie allemaal."
Het wordt een heel feest en alle buiken raken vol. Maar de mooiste taart blijft voor den gastheer bewaard.
O, wat hebben ze nu een dorst en wat is het warm! "Ik heb trek in een ijsco,"zegt Mik. "Ik ook,"zegt Rik.
En nu staan ze voor een zuil van ijs en daarin is een deur! "Lift" staat er op. In die zuil is een liftkoker. In de lift is een handvat dat je op en neer kunt duwen om óp en néér te gaan en als je er aan trekt, dan staat de lift stil. Leuk is dat! Maar er is nog meer: het is niet zó maar een lift. Het is een bibliotheek-lift. Want rondom staan rijen en rijen boeken.
Mik stopt de lift en Rik pakt een boek. Daar staat op: "El Pintor's Schouwburg voor Kinderen" en als je het openslaat dan....
"O, kijk eens Rik. Nu heb ik toch het allerraarste van dit huis gevonden. Kijk: een boek, en wat staat er op het kaft: "Kom binnen in het huis van El Pintor. Kijk, kijk, daar staan wij zelf! Ik neem het boek mee naar huis, dan kan moeder zien waar we geweest zijn."
"Naar huis! Dat is waar ook. Moeder zal niet weten waar we blijven." Gauw met de lift naar boven. Zo, verder gaat hij niet. Deurtje open..... en de kinderen staan weer in het atelier. De Eskimo-pakjes hangen ze in de hal aan de boom. "Denk om het boek, dat mogen we vooral niet vergeten. Maar dan moeten we een briefje achterlaten!"
Op de muur schrijven de kinderen:
Beste meneer El Pintor.
We vonden het huis fijn en we komen weer terug.
Maar het mooist is nog het boek "Kom binnen,"
dat nemen we zo lang mee. Dank U wel!"
Mik en Rik.
Rommel Jan
Door El Pintor, (
de schilder)
El Pintor is de schrijversnaam van het echtpaar Jacob Kloot en Anna Galinka Ehrenfest
Uitgever A. W. Bruna & Zn. - Utrecht, ca. 1942
Kartonnenboekje in spiraalband
Jacob Kloot, kunstschilder, geboren te Amsterdam op 20 september 1916, trouwde in 1941 met de van afkomst russische Anna Galinka Ehrenfest (1910-1979), die hij ontmoet had op de Nieuwe Kunstschool te Amsterdam. Het echtpaar had geen kinderen. Zij woonden in Amsterdam. Hij was kunstenaar, uitgever en eigenaar van 'Corunda' op de Keizersgracht. Omdat hij Joods was maakten zij kinderboeken onder de schrijversnaam 'El Pintor', zo verbergend dat zij een duo waren. Jacob Kloot was betrokken bij hulp aan onderduikers. Hij zorgde voor faciliteiten voor bijeenkomsten van illegale werkers, onder meer door het huren van woningen. Het eerste boek dat werd uitgegeven in 1941, "El Pintors Toverboek van 1001 nacht", werd een succes. Later werden zij zo succesvol, dat Corunda's boeken tijdens de oorlog, ook naar Duitsland werden geëxporteerd. Toen Jacob en Galinka een huis kochten, werd Jacob als Jood geïdentificeerd. Hij werd op 30 mei 1943 in Leiden opgepakt en via de strafgevangenis in Scheveningen en Westerbork naar Sobibor op transport gesteld. Waar hij op 2 juli 1943 overleed.
Fragmenten uit het boek:
"Nu zal ik je leren
alles te sorteren:
alle boeken bij elkaar.
De trein bij de auto's,
het mes bij de schaar.
Let op de klosjes, doosjes en ballen.
Pas op dat er niets van de plank af kan vallen!
Stop de beer niet bij de blokken,
maak liever een dierentuin met hokken.
De kleurkrijtjes bij het schrift.
Zo, nu maken wij een lift.
De kast is voortaan een warenhuis.
Ik ga in de lift, hier voel ik me thuis."
Jan: "Zo, is de kast helemaal niet klein.
Er is plaats voor meer rommel.
Wat vind ik dat fijn!"
Eerste en Laatste
Door El Pintor, (
de schilder)
El Pintor is de schrijversnaam van het echtpaar Jacob Kloot en Anna Galinka Ehrenfest
Uitgave van Corunda - Amsterdam, ca. 1943
K 390 - G.R.M. 11 - f. 0,95
Inhoud:
1. Stoomboot
2. Auto
3. Fiets
4. Locomotief
5. Vliegtuig
6. Fototoestel
Jacob Kloot, kunstschilder, geboren te Amsterdam op 20 september 1916, trouwde in 1941 met de van afkomst russische Anna Galinka Ehrenfest (1910-1979), die hij ontmoet had op de Nieuwe Kunstschool te Amsterdam. Het echtpaar had geen kinderen. Zij woonden in Amsterdam. Hij was kunstenaar, uitgever en eigenaar van 'Corunda' op de Keizersgracht. Omdat hij Joods was maakten zij kinderboeken onder de schrijversnaam 'El Pintor', zo verbergend dat zij een duo waren. Jacob Kloot was betrokken bij hulp aan onderduikers. Hij zorgde voor faciliteiten voor bijeenkomsten van illegale werkers, onder meer door het huren van woningen. Het eerste boek dat werd uitgegeven in 1941, "El Pintors Toverboek van 1001 nacht", werd een succes. Later werden zij zo succesvol, dat Corunda's boeken tijdens de oorlog, ook naar Duitsland werden geëxporteerd. Toen Jacob en Galinka een huis kochten, werd Jacob als Jood geïdentificeerd. Hij werd op 30 mei 1943 in Leiden opgepakt en via de strafgevangenis in Scheveningen en Westerbork naar Sobibor op transport gesteld. Waar hij op 2 juli 1943 overleed.
Eerste en Laatste
De laatste is heel eenvoudig. Kijk maar om je heen en
let goed op, dan kun je vaak de laatste uitvindingen
nauwkeurig bekijken. Maar de eerste? De eerste stoom-
boot, de eerste auto, de eerste fiets, de eerste locomotief
enz. Hoe zouden die er wel uitgezien hebben? In dit
boekje kun je dat zien!
Toen in het jaar 1807 Fulton met het schip "Claremont" voor het eerst een tocht van New-York, de Hudson stroomopwaarts, naar Albany maakte, stond iedereen versteld. Denk eens aan: hij had in 32 uur een afstand van 221 KM. afgelegd, dus ongeveer 7 KM. per uur. Verbazend! En kijk nu eens goed naar die boot met zijn buitenboord raderwerk en een zeiltje, dat nog een beetje moest helpen. Is dat niet grappig? Toch was het gevolg dat na deze reis de stoomvaart, vooral in Noord-Amerika, zich snel ontwikkelde.
Een modern stoomschip ziet er wel heel anders uit dan het eerste product van Fulton. Geen buitenboord raderwerk meer, maar machtige turbines en andere machines, die in staat zijn met een paar duizend passagiers en een bemanning van tegen de duizend koppen, over oceanen te kruisen met een snelheid van meer dan 50 KM. per uur.
Heb je er wel eens aan gedacht, dat er goed 100 jaar geleden, dus toen je overgrootvader nog leefde, nog geen enkele trein reed? Eerst in 1839 werd tussen Amsterdam en Haarlem de eerste spoorlijn in Nederland geopend. De locomotieven zagen er uiterst primitief uit en de rook daarvan kwam natuurlijk vaak recht in de gezichten van de passagiers, die in de open wagens zaten. Behalve dan die van de eerste klas, daar waren heel deftig ruiten in de ramen!
Wat een verschil met de modernste gestroomlijnde sneltreinen. Met de restauratie- en slaapwagens lijken het wel hotels op wielen, die met een vaart van meer dan 100 KM. per uur door het land en naar het buitenland rijden. Als je flink genoeg bent om zelf een kaartje te kopen en goed uitkijkt, dat je niet in de verkeerde trein stapt, mag je misschien wel alleen op reis.